اتفاقی خاص در عرش عظیم افتاده بود           لرزه بر اندام شیطان رجـیـم افتاده بود

چون که بر پیـشانی مـولـود پـاک آمنه           نقش بسم الله الرحمن الرحیم افتاده بود

درنخستین جزء قرآن هم به پایش با خضوع           معنی رمـز الف با لام و میم افتاده بود

از ازل در آخـرین جـام می پیـغـمبری           عکس زیبای رخ طفلی یتـیم افتاده بود

روی بام شهر مکه در شب میلاد نور           بقچه بوی گل از دست نسیـم افتاده بود

سایۀ فـرّ و شکـوه جـاودانـش هم چنان           بر سر عیسی و موسای کـلیم افتاده بود

مهر او، مهر وصیش، مهر دختش بی گمان           در دل هر صاحب عقل سلیم افتاده بود

بر سرش ز آن دم که پا بر عرصه هستی نهاد           سـایـۀ نـور خـداونـد کـریـم افـتـاده بود

هرکه با او یا وصیش بی دغل میرفت راه           در حقیقت بر صراط مستقیم افتاده بود